Breevoort, Johanna-Stomme zonden

Stomme zonden, een waarschuwend woord voor onze jonge lieden door Johanna Breevoort, met een inleidend woord van dr. A. Dupont, geneesheer-directeur 'Lozenoord' te Ermelo. 
Tegen vuile zonden der onzedelijkheid die onder jongens en meisjes gevonden worden trekt Johanna Breevoort te velde, gedreven door hartelijke liefde voor hen, die in de lente des levens zijn, maar hun levenskrachten verteren op zondige wijze. Rond en onomwonden wordt hier over de dingen, die heimelijk geschieden en schandelijk zijn, gesproken. En het is de Schrijfster er om te doen om te wijzen op het stomme en zondige, op het dwaze en vuile, op het duistere en vreeselijke van het schenden van den tempel Gods, dat is ons lichaam.
Johanna Breevoort oordeelt, dat de ouders veel meer tijdig en gepast met hunne kinderen spreken moeten over de dingen die in betrekking staan tot het geslachtsleven. Zij doen het dikwijls nooit of veel te laat. En dat is niet goed. Want ze komen er toch wel achter, maar dat van anderen en op verkeerde wijze.
Ernstige waarschuwingen doet de Schrijfster uitgaan tot jongens die hun zaad verspillen en meisjes die de natuur geweld aandoen. Voor  God en voor de menschen staan ze schuldig; en het einde zal vreeselijk zijn voor ziel, en lichaam, beiden, tenzij zij zich leeren bekeeren van dien boozen weg, die in het duister gaat.
Hoe moeilijk deze dingen ook zijn te bespreken met het opkomend geslacht, toch gelooven we ook dat de ouders en de onderwijzers hier een heilige roeping hebben, waarbij ze zorgen moeten niet te laat te komen om haar, zélf geheiligd, heiliglijk te vervullen aan hen, die de liefde van hun hart hebben. (De Waarheidsvriend, 2 februari 19170