Breedveld, S.J. (red.)-Tussen Haringvliet en Grevelingen

Tussen Haringvliet en Grevelingen, de vogels van Goeree-Overflakkee, uitgegeven t.g.v. het 25-jarig jubileum van de Vereniging voor Natuur en Landschapsbescherming Goeree-Overflakkee. 
Een 25-jarig jubileum vormt voor menig vogelwerkgroep een goede aanleiding om hun werk te presenteren. Het resultaat is voor de buitenwacht vaak een grote verrassing, voor degenen die het hebben samengesteld allerminst. Lokale avifauna's zijn veelal een zware bevalling en daar lijkt deze geen uitzondering op. Maar dan is er ook een inspirerend boek over de vogels van het Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee, samengesteld door 21 auteurs, 12 fotografen en zes redactieleden.
De vogels van Goeree-Overflakkee is geen klassieke avifauna, maar biedt in 30 hoofdstukken een beeld van onder andere de vele natuurgebieden van het eiland en de mensen die hiermee verbonden zijn. De lezer kan via de hoofdstukken rondzwerven over het eiland; te beginnen bij de Voordelta, de duinen en verder gebieden als Kwade Hoek, Slijkplaat en de landelijk vermaarde Ventjagersplaten en Krammerse Slikken.
De brede opzet van het boek wordt geïllustreerd door hoofdstukken met titels als "De Ivoormeeuw van Stellendam, een uitbundig vogelaarsfestival", "Op mussenjacht", "Eendekooien op Goeree-Overflakkee" en het in dialect geschreven "Kiewietseiers gaere".
Ook de mens achter de vogels krijgt aandacht. Allereerst de geschiedenis van de natuurbescherming op het eiland en verder een interview met een jachtopziener ("er zijn gewoon veel te veel kraaien en eksters") en vogelwachter van Hompelvoet Kees de Kraker. Mooie beschrijvingen, zeker voor de locale lezer.
Het boek sluit af met een avifaunistische lijst. Hierin is niet alleen aandacht voor de dwaalgasten, maar ook voor de in de winter zeer talrijk voorkomende watervogels. Van alle broedvogels is een schatting gemaakt van de populatie. Zo blijkt de Veldleeuwerik afgenomen te zijn van 3500-4500 paren in de jaren zeventig tot 500-520 paren rond 2000. De Ekster blijkt inderdaad betere tijden te kennen op het eiland: van nog geen 10 in de zeventiger jaren naar 250-300 paren in 2000. In de winter bedraagt de populatie 600-700 exemplaren (met groepen tot 100 vogels). (Michiel van der Weide)